Κυριακή 6 Σεπτεμβρίου 2015

Στην Καβάλα δεν υπάρχει κρίση

Καταλήγω στο συμπέρασμα ότι στην Καβάλα δεν υπάρχει κρίση ειδικά στα τεχνικά επαγγέλματα. Ένα μήνα εδώ αγανάκτησα να προσπαθώ να κάνω τρεις δουλειές.

Δουλειά πρώτη: Συντήρηση κλιματιστικών και επανασύνδεση ρελέ ηλεκτρικού πίνακα από ηλεκτρολόγο/ψυκτικό και γενικώς τα κάνω όλα και συμφέρω (όπως οι περισσότεροι μάστορες). Το ραντεβού κλείστηκε σε 5 μέρες κάποια ώρα το πρωί. Το να σου κλείσουν ραντεβού εδώ συγκεκριμένη ώρα ή έστω μέσα σε ένα εύλογο χρονικό διάστημα ας πούμε 1 με 2 ώρες δεν παίζει. Τυχερός είσαι αν έρθουν την ημέρα που σου είπαν! Τα κλιματιστικά συντηρήθηκαν, το ρελέ όμως απέτυχε λόγω κάποιας διαρροής στο καλοριφέρ. «Ωραία, και τι κάνουμε;» ρωτάω. Ο μάστορας παίρνει περισπούδαστο ύφος και μου λέει: «Θέλει ψάξιμο...». «Ωραία, ξεκίνα». «Α τώρα δε μπορώ, μεσημέριασε και πρέπει να πάω για μπάνιο»!!! Δηλαδή και κρίση να μην υπάρχει, αυτό δε το λες στον πελάτη. Λες ας πούμε έχω άλλο ραντεβού, λες η μάνα μου είναι άρρωστη και θα της πάω φαγάκι στο νοσοκομείο, ότι θες λες αλλά αυτό δε το λες! Νομίζω; «Οκ και πότε μπορείτε να το ψάξετε» του λέω. Θα σε πάρω τηλέφωνο τέλος Αυγούστου να σου πω πότε θα βρω λίγο χρόνο να το δω». Σπάνια καταφέρνω να ανέβω εδώ για τόσο πολύ. Μένω Αθήνα. Μετανάστης αισθάνομαι αλλά δουλειά στο αντικείμενό μου δεν έχει εδώ στον τόπο μου. Έτσι, τα μερεμέτια που σπάνια προλαβαίνουν να γίνουν μέσα σε 2 εβδομάδες στο χρόνο που έρχομαι εδώ και αναβάλλονται για την επόμενη χρονιά και μαζεύονται. Φέτος, με τα χίλια ζόρια κατάφερα να παραμείνω μετά από χρόνια αρκετά εδώ και έλεγα πως θα βγάλω δουλειές. Βέβαια ο Αύγουστος είναι δύσκολος μήνας αφού πολλά επαγγέλματα λείπουν για διακοπές αλλά έλεγα ότι λόγω κρίσης κάτι θα γινόταν. Τρίχες. Ο Αύγουστος τελείωσε και ο ηλεκτρολόγος ούτε φωνή ούτε ακρόαση. Την περασμένη Πέμπτη εκεί που είχα ξαπλώσει ακούω ένα τακ-τακ στο δωμάτιο. Τρόμαξα. Ψάχνοντας βρήκα ότι το κλιματιστικό του δωματίου έσταζε πάνω στο κρεβάτι. Τον παίρνω τηλέφωνο και του εξηγώ την κατάσταση. «Δεν έχεις μια ατσαλίνα ρε φίλε να την βάλεις στην αποχέτευση; Κάποιο μαμούνι μάλλον θα την φράζει». Του εξηγώ ότι η ατσαλίνα δεν είναι από τα πιο συνηθισμένα οικιακά εργαλεία και του υπενθυμίζω ότι ήταν να με πάρει τηλέφωνο και για την διαρροή. Επίσης του λέω ότι ο Αύγουστος τελείωσε και ότι εγώ πρέπει να επιστρέψω στην δουλειά μου. Τελικά καταλήγουμε να τον πάρω τηλέφωνο την Δευτέρα να του το θυμίσω να έρθει! Ακριβώς έτσι. Ο επαγγελματισμός στο έπακρο του!!!

Δουλειά δεύτερη: Προσπαθώ από την αρχή του Αυγούστου να παραγγείλω ξύλα για το τζάκι. Πόσο δύσκολο μπορεί να είναι αυτό. Τον πρώτο ξυλέμπορο τον πήρα κατά της 8μμ. «Παίρνω εκ μέρους του τάδε για μια παραγγελία για ξύλα...». Πριν προλάβω να ολοκληρώσω μου λέει: «Πάρε με αύριο το πρωί μετά τις 11 γιατί έχω μια συζήτηση τώρα.» και μου το κλείνει!!! Ξεπερνάω το σοκ και λέω, δε βαριέσαι, στη πιο όμορφη πόλη του κόσμου είσαι, εστιάσου σ’ αυτό. Την επόμενη τον παίρνω και μου κλείνει τηλεφωνικό ραντεβού την επόμενη εβδομάδα για να μου πει πότε θα έρθει. Όπως θα φαντάζεστε δεν πήρε ποτέ. Τον πήρα εγώ. Θα έρθω την Δευτέρα 8-10 το πρωί δύο εβδομάδες μετά το πρώτο τηλεφώνημα. Την Δευτέρα κατά τις 12 τον πήρα τηλέφωνο να μάθω αν σκοπεύει να έρθει. «Μου χάλασε το φορτηγό και πήγα στο συνεργείο». «Και δε μπορούσες να πάρεις ένα τηλέφωνο να μη με κλείσεις μέσα όλο το πρωί;» ρώτησα αφελώς. «Καλά, καλά το πολύ σε 2 ώρες θα είμαι εκεί». Όταν τελικά έφτασε κοντά στο σπίτι με παίρνει τηλέφωνο και μου λέει ότι τα δέντρα του δρόμου που οδηγεί στο σπίτι μας έχουν φουντώσει και δε μπορεί να περάσει χωρίς να γρατζουνίσει το φορτηγό (αυτό που είχε μείνει το πρωί) και έφυγε. Ο δεύτερος ξυλέμπορας όταν άκουσε ότι θέλω 1 τόνο ξύλα μου είπε: «Εγώ για κάτω από δύο τόνους δεν βγάζω το φορτηγό!»!!! Ποια ήταν εκείνη η μοντέλα που δε σηκωνόταν από το κρεβάτι της για κάτω από $10000; Συγγενής της θα είναι μάλλον. Μη φανταστείτε ότι το εκεί είναι σε κανά βουνό. Στο Παληό που θεωρείται προάστιο της Καβάλα είναι το σπίτι. Τελικά μου είπε πως είχε κάποιες παραδώσεις προς το τέλος της εβδομάδας στην περιοχή και θα έπαιρνε τηλέφωνο να μου πει. Εννοείται ότι δεν πήρε ποτέ. Ξυλέμπορος νούμερο τρία: Τον πήρα προχτές, μου είπε ευγενικά ότι θα με πάρει σε δύο ώρες από το γραφείο του για να σημειώσει το ραντεβού. Τα ‘χασα και δεν τον πίστεψα. Θαύμα! Με πήρε. Μου είπε ότι θα παραδώσει 1 τόνο την επόμενη μέρα, Σάββατο μεταξύ 12 και 3μμ. Θα με έπαιρνε  τηλέφωνο για την ακριβή ώρα. Κατά τις 12:30 τον πήρα εγώ τηλέφωνο. «Είχατε πει θα με πάρετε να μου πείτε τι ώρα θα έρθετε.» «Δεν ήταν για σήμερα» μου λέει. «Βέβαια για σήμερα ήταν, το έχετε σημειώσει». «Κλείστε και σας παίρνω πίσω». Σκεφτόμουνα ότι δε θα πάρει ποτέ αλλά σε λιγότερο από 5 λεπτά πήρε. «Χίλια συγνώμη, έχετε δίκιο. Το φορτηγό θα είναι εκεί σε μισή ώρα, μπορείτε;» είπε στέλνοντας με ευχάριστα αδιάβαστο για δεύτερη φορά. Ακόμα πιο ευχάριστη έκπληξη ήταν ότι όντως ήρθε σε περίπου μισή ώρα! Επιτέλους πήραμε ξύλα. Και μόνο για την ευγένεια αλλά και την σχετικά καλή συνεννόηση σε σχέση με τους άλλους τον συστήνω. Καπλάνης 2510833338.

Δουλειά τρίτη: Έχει αποσυγχρονιστεί το τηλεκοντρόλ της γκαραζόπορτας εδώ και τρία χρόνια! Η εταιρία που το τοποθέτησε δίνει άδειες τον Αύγουστο και μέχρι τώρα – τρία χρόνια – δεν καταφέραμε να συγχρονιστούμε με τους συντηρητές οι οποίοι είναι ανεξάρτητοι τεχνικοί και όχι υπάλληλοι. Μια φορά που κατάφερα να φέρω έναν από αυτούς ήταν κλειστή η εταιρία που υποστηρίζει τον μηχανισμό που έχει τοποθετηθεί στη γκαραζόποτρα για να μάθει πως γίνεται ο συγχρονισμός. Ε τώρα να μη κάτσω να σας πω ιστορίες τριών χρόνων. Θα πρέπει να βρω τρόπο να έρθω χειμώνα για να γίνει η δουλειά και αν...

Μικρές δουλειές: Μεσίτης πριν κάποια χρόνια δεν άφηνε το μεσημεριανό του ύπνο για να μου δείξει ένα σπίτι. Αλβανός που θα κλάδευε τα δέντρα δεν άφηνε το μεσημεριανό του ύπνο για να έρθει να δουλέψει. Κλειδαράς δεδηλωμένος ότι λειτουργεί 24 ώρες δεν ήρθε να μου ανοίξει Κυριακή γιατί έπινε τσίπουρα. Μη κλειδωθείς Κυριακή. Έχασες! Τέσσερις σιδεράδες περάσανε για να βρω έναν να μου φτιάξει δύο κάγκελα και μια κατασκευή. Όλοι ερχόντουσαν, δίναν προσφορά που αποδεχόμουν  χωρίς καν παζάρι και εξαφανιζόντουσαν!

Συμπεραίνω ότι στην Καβάλα δεν υπάρχει κρίση. Οι διάφοροι επαγγελματίες ασκούν το επάγγελμα από χόμπι προφανώς. Αυτό που μου την δίνει είναι ότι όλοι, μα όλοι, όταν έρχονται είναι μες την γκρίνια για την κρίση και έχουν και άποψη μάλιστα!!!


Τα συμπεράσματα δικά σας.

Κυριακή 5 Ιουλίου 2015

Οι φίλοι μου...


Δεν περιμένω δικαίωση για τις συζητήσεις που έγιναν σχετικά με το σημερινό δημοψήφισμα με τους φίλους μου. Δε μου χρειάζεται άλλωστε και εξάλλου δεν αναφέρομαι στο αποτέλεσμα (το οποίο τώρα που ξεκίνησα να τα γράφω αυτά, ακόμα δεν έχει ολοκληρωθεί). Αναφέρομαι μόνο στην προσπάθειά μου να αποσαφηνίσω και να ερμηνεύσω το τι συνέβαινε όλες αυτές τις μέρες και να εξηγήσω τους πραγματικούς λόγους του δημοψηφίσματος. Για όσους έχουν λίγο μυαλό, όλα αυτά αποσαφηνίζονται πιο εύκολα με τα γεγονότα τον τελευταίων 28 ωρών. Δε λέω ότι οι απόψεις μου ήταν απαραίτητα σωστές. Αυτό κρίνεται ενδεχομένως από την συζήτηση. Όμως οι διαφορετικές απόψεις είναι, πρέπει να είναι σεβαστές. Όμως αυτό που με ενόχλησε, με μάτωσε στην κυριολεξία ήταν ο τρόπος συμπεριφοράς κάποιων εξ αυτών με τους οποίους δεν υπήρχε σύγκλιση σκέψεων ανεξάρτητα της έλλειψης επιχειρημάτων ή όχι. Ανακαλώντας όμως αυτές τις συγκεκριμένες συζητήσεις διακρίνω έναν κοινό παρονομαστή. Όλες είχαν επιχειρήματα τύπου "Διαφωνώ γιατί ο τάδε ή η τηλεόραση είπε αυτό ή το άλλο" ενώ κάποιοι από την αρχή της συζήτησης ήταν παντελώς κλειστοί στο να μου επιτρέψουν να επιχειρηματολογήσω υπέρ των απόψεών μου ή ακόμα και να τις αναφέρουν. Κανείς εξ αυτών δεν είχε διάθεση να ακούσει στοιχεία ή να ερευνήσει αποδείξεις ή έστω να δόση ευκαιρία στην κοινή λογική, αν υπήρχε η παραμικρή υπόνοια ότι θα οδηγούσε σε διαφορετική όψη των πραγμάτων από εκείνη που είχαν μέχρι εκείνη τη στιγμή. Λες και δεν ήθελαν να ανατραπεί η άποψή τους. Δε μπορώ να καταλήξω αν πρόκειται περί υπέρμετρου εγωισμού, βλακείας ή φόβου που τόσο περίτεχνα μεθοδεύτηκε αυτή την περίοδο. Πιθανότατα συνδυασμός όλων.

Όπως και να 'χει, η όλη διαδικασία φίμωσης και ύβρεως από ανθρώπους που θεωρούσα δικούς μου με προβλημάτισε και με πλήγωσε βαθιά. Λυπάμαι γιατί αισθάνομαι ότι προδώσατε την αγάπη μου.

Σε αυτούς τους φίλους έχω να πω να κάνουν, αν το αντέχουν, λίγη αυτοκριτική. Όχι γιατί διαφώνησαν μαζί μου. Αλλά για τον τρόπο που εξέφρασαν τη διαφωνία τους. Για τον τρόπο που σκέφτονται. Για τις αξίες τους αν υπάρχουν ακόμα. Για το παράδειγμα που δείχνουν στα παιδιά τους όσοι έχουν. Για την πατρίδα και το πως την φαντάζονται τώρα και στο μέλλον. Να σκεφτούν χωρίς να λαμβάνουν υπόψιν τους κόμματα και κομματάρχες, χάρες και ρουσφέτια. Χωρίς ραγιαδισμό. Χωρίς φόβο. Να στηριχθούν στα πόδια τους. Και όσοι έχουν ξεχάσει πως γίνεται αυτό, καλά θα κάνουν, τουλάχιστον, να αναθεωρήσουν τη σκέψη τους και τους τρόπους τους για τους φίλους και τη φιλία;

Τέλος, τώρα, καθώς το αποτέλεσμα διαμορφώνεται, δεν υπάρχουν χαμένοι και νικητές και αυτό το λέω για αυτούς που μαζεύονται στο σύνταγμα για να πανηγυρίσουν. Τι να πανηγυρίσουν; Έλυσε κανείς το οικονομικό του πρόβλημα; Άλλαξε η ζωή μας ξαφνικά και δεν το πήρα είδηση; Τα πράγματα είναι εξ ίσου δύσκολα και επικίνδυνα όπως ήταν το πρωί και υπάρχει δύσκολη διαδρομή που ακόμα πρέπει να διανυθεί. Ανεξάρτητα από τι υποστήριξε ο καθένας, η πατρίδα τώρα έχει ανάγκη από συσπείρωση και ενότητα και θα είχε ούτως ή άλλως, ακόμα και αν το αποτέλεσμα ήταν διαφορετικό. Η δημοκρατία αποφάσισε και ο λαός τουλάχιστον πρέπει να υποστηρίξει την απόφαση αυτή ανεξάρτητα απόψεων. Αρκετά υποφέραμε από τη διχόνοια και την πόλωση. Κλείνοντας, λέω σε όλους μας, και σε έμενα, ότι οι συμπεριφορές και οι αποφάσεις επισύρουν ευθύνες που είναι αποκλειστικά δικές μας. Το να τα φορτώνουμε στους άλλους ή να το παίζουμε παραπλανημένοι από τηλεοράσεις, κόμματα, ή τον πομπώδη γείτονα με άποψη πλέον δεν είναι αρκετό. Όταν κάνεις λάθος, για οποιονδήποτε λόγο, ΕΣΥ, ΕΓΩ έκανες, έκανα το λάθος. Εγώ αναλαμβάνω τις ευθύνες μου, και αν στεναχώρησα κάποιους, ακόμα και με αυτό μου το μήνυμα, ζητώ συγνώμη.

Σάββατο 4 Ιουλίου 2015

Ενα ενα βγαίνουν στη φόρα: Το χρυσό συμβόλαιο του Άδωνι με τους Γερμανούς!



Γερή «μπάζα» φαίνεται πως έκαναν οι Γερμανοί εμπειρογνώμονες και Task Force, από τις αλλαγές στον ΕΟΠΥΥ και την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας! 

Ο νέος υπουργός Υγείας, Παναγιώτης Κουρουμπλής, υπέστη σοκ με τις συμφωνίες που έχει υπογράψει ο «εκλεκτός» του Αντώνη Σαμαρά, Άδωνις Γεωργιάδης. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της δημοσιογράφου Δ. Ευθυμιάδου στο  medispin.blogspot.gr, η περίφημη Task Force, όχι μόνο αλώνιζε στην Ελλάδα, δίνοντας καταστροφικές εντολές για τη δημόσια υγεία, αλλά έκανε και «χρυσές» δουλειές μέσω των αλλαγών στον ΕΟΠΥΥ και στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας (ΠΦΥ). Το «χρυσό» deal με την Task Force για την εκπόνηση μελετών για τις αλλαγές που θα έπρεπε να γίνουν στην ΠΦΥ και στον ΕΟΠΥΥ, υπέγραψε ο πρώην υπουργός Υγείας, Άδωνις Γεωργιάδης, κατά τη διάρκεια της θητείας του. 

Να σημειωθεί ότι ο Άδωνις, την περίοδο εκείνη και μετά τις τότε αποκαλύψεις για το χρυσό συμβόλαιο με τους Γερμανούς από την «Ελευθεροτυπία», εμφανίστηκε μαινόμενος κατά της εφημερίδας, λέγοντας πως πρόκειται για ανοικτό διαγωνισμό, σύμφωνα με τον οποίο, όποιος κερδίσει και εργαστεί για την ανασυγκρότηση του συστήματος θα εισπράξει και τα χρήματα. Η αλήθεια φυσικά καμία σχέση δεν έχει με τα λεγόμενα του τότε υπουργού, καθώς η συμφωνία είχε ήδη κλειστεί και το… ρευστό, είχε συγκεκριμένη κατεύθυνση. Τώρα βέβαια, άπαντες μπορούν να βγάλουν τα συμπεράσματά τους, τόσο για τους «ύμνους» του Άδωνι υπέρ των τροϊκανών, όσο και για την ιδιαίτερη… συμπάθεια που έτρεφαν οι υπάλληλοι της τρόικας στο πρόσωπό του.
Η νέα ηγεσία του υπουργείου Υγείας δεν βρήκε στα συρτάρια του υπουργείου κανένα σχέδιο δια χειρός Γερμανών και ελάχιστες πρόχειρες μελέτες. Ο Παναγιώτης Κουρουμπλής αναφέρει πως αυτά που δόθηκαν θα μπορούσαμε απλά ως χώρα να τα ζητήσουμε δωρεάν από τη Γερμανική κυβέρνηση και να μας τα δώσει. Ο υπουργός Υγείας είναι ιδιαίτερα εξαγριωμένος με την υπόθεση, έχοντας τονίσει σε στενούς του συνεργάτες, πως «οι Γερμανοί μας δανείζουν και μας τα ξαναπαίρνουν πίσω μέσω τέτοιων συμβολαίων».

Στο έγγραφο που υπέγραφε ο τότε γενικός γραμματέας του υπουργείου Υγείας Πελοπίδας Καλλίρης, είχε αποφασισθεί σε πρώτη φάση για το έργο της ΠΦΥ και του νέου ΕΟΠΥΥ να διατεθεί 1 εκατ. ευρώ, ενώ συνολικά για την τεχνική υποστήριξη των Γερμανών εμπειρογνωμόνων θα δίνονταν 4,5 εκατ. ευρώ! Άλλα 10 εκατ. είχε αποφασιστεί να διοχετευθούν στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας «Υγεία εν δράσει», πρόγραμμα που ήταν υπό τον έλεγχο Γερμανών ειδικών με επικεφαλής τον Χ.Ράιχενμπαχ.

Με βάση την απόφαση που είχε ληφθεί, τα μέλη της Task Force θα αναλάμβαναν τη «διοικητική και τεχνική υποστήριξη της Διεύθυνσης ΠΦΥ του Υ.Υ. στο πλαίσιο της υλοποίησης/εφαρμογής των τιθέμενων στόχων στο πρόγραμμα του Κυβερνητικού Εργου, καθώς και των προτεινόμενων δράσεων στο πρόγραμμα Health in Action. Το έργο προωθείται υπό τις ανωτέρω αυστηρές προϋποθέσεις και έχει διάρκεια 24 μήνες».

Δεν είναι τυχαίο ότι επί πρωθυπουργίας Σαμαρά, η Άνγκελα Μέρκελ, και τις δύο φορές που επισκέφτηκε τη χώρα μας, είχε επισημάνει τη στενή συνεργασία Γερμανίας - Ελλάδας στους τομείς της Υγείας και της διαχείρισης απορριμμάτων.  

Οι αποκαλύψεις θα αποτελέσουν αντικείμενο έρευνας, καθώς η ηγεσία του υπουργείου Υγείας είναι αποφασισμένη να στείλει όλους τους φακέλους στη Βουλή και στη Δικαιοσύνη, ενώ σύμφωνα με το ρεπορτάζ, υπάρχουν και άλλες παράδοξες περιπτώσεις.