Τελικά νομίζω ότι έχω μπερδευτεί και δε σκέφτομαι καλά... Ή μήπως όχι;
Τελευταία
όλο και περισσότερο φλερτάρω με την ιδέα ότι το να είσαι άνεργος είναι
καλύτερο από το να εργάζεσαι υπό τις παρούσες συνθήκες τουλάχιστον σε
μικρομεσαία θέση αν μου επιτρέψετε την χρήση του όρου. Εκεί που
βρισκόμαστε οι περισσότεροι μισθωτοί και ελεύθεροι επαγγελματίες. Και πριν επαναστατήσουν οι άνεργοι φίλοι
μου επιτρέψτε μου να εξηγηθώ.
Ας ξεκινήσουμε από τις ομοιότητες και τις διαφορές:
- Και στις δύο περιπτώσεις τα έσοδα είναι δραματικά λιγότερα από τα έξοδα. Μπορεί η απόσταση να είναι μεγαλύτερη για τον άνεργο αλλά όπως λέει ένας φίλος μου "τι παπί, τι μούσκεμα".
- Ενώ εγώ κάθε βράδυ βασανίζομαι να βρω τρόπο να μειώσω τα χρέη και να καλύψω την όποια, μικρή ή μεγάλη διαφορά, οι περισσότεροι άνεργοι φίλοι μου έχουν ολοκληρώσει αυτή την διαδικασία ψάχνοντας για δουλειά κατά τις εργάσιμες ώρες. Άρα έχουν όλο το χρόνο για να μιζεριάσουν και συχνά επιλέγουν να το κάνουν αυτό μαζί με κάποιο φίλο που λογικά εργάζεται.
- Για κάποιος εργαζόμενους τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα. Είναι η σε ανάπτυξη κατηγορία αυτών που εργάζονται μεν, δε πληρώνονται δε. Επί μήνες. Τόσους, που η βασική αμφιβολία μέσα τους, είναι αν έχει νόημα να εργάζονται αφού το συγκεντρωμένο ποσό οφειλής αρχίζει να γίνεται απίστευτο ότι θα πληρωθεί ποτέ έτσι πως έχει μεγαλώσει με το χρόνο, αρχίζει να ουρλιάζει κάθε φορά που δεν έχουν να πληρώσουν λογαριασμούς. Αντί λοιπόν να είναι έξω να ψάχνουν να βρουν τη λύσει έχουν παγιδευτεί σε μια εργασία που μόνο εργασία δεν μπορεί να λέγεται. Τα λένε όμως με τον άνεργο φίλο τους το βράδυ που τους τρομάζει με το στοιχείο της ανεργίας και ξεχνάνε ότι κι αυτοί άνεργοι είναι ή μάλλον κατ' ουσίαν σκλάβοι. Ίσως η χειρότερη κατηγορία να είναι αυτοί που εργάζονται αλλά αμείβονται με αμοιβές τόσο χαμηλές που ουσιαστικά δεν τους προσφέρουν τίποτα εκτός από τα τυπικά που χρειάζονται για να εργαστούν. Τις περισσότερες φορές μάλιστα, και οι δύο αυτές κατηγορίες εργαζομένων εργάζονται άπειρες ώρες αφού οι εργοδότες όχι μόνο δεν πληρώνουν έστω επαρκώς αλλά εκμεταλλεύονται την κατάσταση και την ανασφάλεια που υπάρχει για να ξεζουμίσουν τους εργαζόμενους. Αν λοιπόν δεχτούμε ότι οι άνεργοι είναι 1.500,000 υπολογίζω ότι άλλοι τόσοι πρέπει να είναι και οι εργαζόμενοι των παραπάνω κατηγοριών. Αυτοί, απλά δεν έχουν ζωή. Χρόνο ούτε για να μιζεριάσουν ίσως!
Αυτό που προσπαθώ να καταδείξω
με τη σκέψη μου είναι ότι το πρόβλημα δεν είναι μόνο οι άνεργοι αλλά
και οι περισσότεροι εργαζόμενοι αφού ούτε αυτοί προσφέρουν ουσιαστικά
και παραγωγικά στην οικονομία αφού κι αυτοί με άδειες τσέπες
κυκλοφορούν! Και κάτι ακόμα. Αν κάνεις τη σούμα, μιλάμε για 3.000.000
κόσμο. Κόσμο που έχει χαρακτηριστικά ανέργου ακόμα κι αν εργάζεται. Από
που να πάρει μπροστά η οικονομία λοιπόν; Από αυτούς που έχουν κεφάλαια
αρκετά για να τα έχουν έξω; Που ξοδεύουν έξω; Που έχουνε παχιές οφειλές
και λαμβάνουν συνέχεια απαλλαγές και ρυθμίσεις όταν ο παραπάνω κοσμάκης
πρέπει να συγκεντρώσει μια θάλασσα δικαιολογητικά για να του γίνουν
δόσεις χωρίς χάρες και πάει φυλακή για €800 οφειλή;
Υποφέρουν
οι άνεργοι, αλλά υποφέρουν το ίδιο πολύ περισσότεροι που συχνά ξεχνάμε.
Και κάτι ακόμα. Επειδή ακούω τώρα τελευταία ότι κάτι γίνεται στην αγορά
και λίγες, ελάχιστες θέσεις εργασίας ανοίγουν, να πω κάτι για να ληφθεί
υπόψιν από τους ενθουσιώδεις που θα πάνε να ψηφίσουν σύντομα. Όταν
απολύεις 100 και προσλαμβάνεις 1 με το 1/3 του μισθού που έδινες στους
10 που απέλυσες αλλά τα ίδια και παραπάνω καθήκοντα και ευθύνες δεν
είναι λόγος για χαρές και ενθουσιασμούς. Η συνολική σούμα απλά μεγαλώνει
ενώ κάποιοι από άνεργοι γίνονται εργαζόμενοι των παραπάνω κατηγοριών.
Όσο για ανάπτυξη. Η μόνη ανάπτυξη που μπορεί να υπάρξει είναι αυτοί που με την υπάρχουσα προπαγάνδα απλά θα μειώσει τους ανέργους και θα αυξήσει του σκλάβους των προαναφερθέντων κατηγοριών. Ακόμα και μόνος σου να σκεφτείς να κάνεις κάτι, έχουν βρει τρόπο να σου ψαλιδίσουν τα φτερά. Κοίτα ένα παράδειγμα:
Μας έχουν ζαλίσει τα αφτιά με τα περίφημα startups λες και αυτά από μόνα τους θα μπορούσαν να λύσουν το πρόβλημα. Οι περισσότερες από αυτές τις ευκαιρίες όμως υπάρχουν στο χώρο της υψηλής τεχνολογίας ο οποίος αν και ανοιχτός στου πάντες, ουσιαστικά απευθύνεται σε πολύ λιγότερους που μπορούν να αντιλαμβάνονται και να κατανοούν σε βάθος την τεχνολογία και τις ανάγκες που δημιουργεί έμμεσα ή άμεσα. Κοινώς άνθρωποι με εξειδίκευση και γνώσεις, αρκετά ανοιχτό μυαλό και θέληση για να μπουν στην πιο ανταγωνιστική αγορά της ιστορίας του κόσμου! Πόσοι είναι αυτοί και πόσοι από αυτούς θα πετύχουν με αυτές τις συνθήκες. Μπορούν να αλλάξουν από μόνοι τους τα πράγματα; Κάποιος μπορεί να πει, γιατί όχι; Αν ένα καινούργιο Facebook ή Google γεννηθεί στην Ελλάδα δε θα μπορούσε; Ίσως λοιπόν αυτό να σκέφτηκαν αυτοί που ψηφίζουμε και έτσι στην Ελλάδα αποφασίσαμε να βάλουμε άλλο ένα εμπόδιο για να μην υπάρξει η παραμικρή ευκαιρία.
Ας πούμε ότι ένας μαθητής Λυκείου ή Πανεπιστημίου έχει μια καινοτόμα ιδέας για μια υπηρεσία στον Ιστό ή για κινητές συσκευές. Ενώ η παγκόσμια αγορά του διαδικτύου του προσφέρει απίστευτα εργαλεία και κόστη έναρξης για να ξεκινήσει η Ελλάδα του προσφέρει υποχρέωση ασφάλισης πριν βγάλει έστω και ένα ευρώ, έμμεση και άμεση φορολόγηση έστω και στα ελάχιστα που μπορεί να αποδίδει (αν αποδίδει) το startup στην αρχή, και bonus εισφορά αλληλεγγύης για τα προβλήματα της οικονομίας και των ανέργων στους οποίους ο ίδιος κατά πάσαν πιθανότητα κατατάσσεται αλλά ουδέποτε απόλαυσε τη "θυσία" αυτών που την πληρώνουν. Συνεπώς, ακόμα και αυτή η αγορά, απευθύνεται (ενώ θα μπορούσε να είναι διαφορετικά) μόνο σε εκείνους που έχουν τις κατάλληλες εξειδικευμένες γνώσεις, αρκετή δύναμη για να μπορούν να ονειρεύονται και να σχεδιάζουν ένα καλύτερο μέλλον, συκώτι γερό να αντέξει την πιο ανταγωνιστική αγορά όλων τον εποχών, καλές ιδέες που να μπορούν να αφομοιωθούν από μια απίστευτα δυναμική στις αλλαγές αγορά και τους περισσεύουν αρκετά ώστε να ρισκάρουν να επενδύσουν ξανά και ξανά μέχρι ίσως να τους κάτσει ένα επιχείρημα. Εναλλακτικά, πρέπει να έχεις γνωριμίες για να βρεις επενδυτή να τον βάλεις συνέταιρο εκ του ασφαλούς και αν σου "κάτσει" να παίρνει μερτικό από το δικό σου κόπο γιατί σου προσφέρει το μόνο τρόπο για να μπεις στο λόμπι αυτών που φτιάχνουν τους νόμους. Γιατί εδώ είναι θέμα λόμπι. Πάντα ήταν. Επί Τουρκοκρατίας οι κοτζαμπάσιδες (Παραδόξως όχι οι Τούρκοι. Και εδώ οι δικοί μας ήταν πάλι) και από τότε οι ίδιες οικογένειες ξανά και ξανά διαιωνίζονται. Από τα έδρανα της βουλής, στα έδρανα του Πανεπιστημίου και ενώ οι ίδιοι μάχονται για τη δημόσια παιδεία τα παιδιά τους είναι στο Κολέγιο Αθηνών και προορίζονται για τα καλύτερα ιδιωτικά πανεπιστήμια του κόσμου εκεί που ο μαθητής του παραπάνω παραδείγματος δύσκολα θα μπει αφού λεφτά δεν υπάρχουν και δύσκολα θα κάνει τις παραπάνω γνωριμίες ώστε έστω και έτσι να έχει μια παραπάνω ευκαιρία.
Η μόνη δικαίωση και παρεξήγηση που αναγνωρίζω στον εγγονό και γιο πρωθυπουργών (για να μη ξεχνάμε τη familia) ΓΑΠ είναι ότι τελικά δίκιο είχε και ότι "λεφτά υπάρχουν". Απλά όχι στις τσέπες τις δικές μας και ουδέποτε είχε αυτός, οι προκάτοχοί του, όλοι όσοι μας κυβερνούν τα τελευταία 2000 χρόνια (και όχι μόνο τα τελευταία 30 όπως λένε μερικοί ανιστόρητοι ή παπαγαλάκια του συστήματος) αλλά κι αυτοί που θέλουν διακαώς να μας κυβερνήσουν, καμία πρόθεση να τα πάρουν από εκεί που υπάρχουν. Από τις μεγάλες εταιρίες και ομίλους που φοροδιαφεύγουν, από τα τζάκια που τις ελέγχουν και χρωστάν εκατομμύρια και μερικοί δισεκατομμύρια στο δημόσιο. Εγώ πιστεύω ότι υπάρχουν αρκετά λεφτά για να βρούμε την άκρη σ' αυτόν τον τόπο χωρίς καν να φορολογήσουμε παραπάνω το μεγάλο κεφάλαιο που προτείνει ο Σύριζα μόνο και μόνο για να χαϊδέψει τα αφτιά των αποχαυνωμένων και απαίδευτων ψηφοφόρων που έχει γεννήσει το σύστημα μετά από τόσα χρόνια.
Και ένα τελευταίο. Μας έχουν στριμώξει οι δανειστές γεγονός που δε βρίσκω παράλογο. Δηλαδή τι περιμέναμε να κάνουν; Εσύ άμα δάνειζες τι θα έκανες; Δηλαδή τι να πουν στο λαό τους; Πάρτε παραπάνω φόρους γιατί κερνάμε τους Έλληνες; Όμως τη λίστα Lagarde αυτοί τη στείλανε, εμείς θα την παραγράψουμε το Δεκέμβρη. Δε προλαβαίνουν να ελέγξουν 2500 άτομα αλλά προλάβανε να φορολογήσουν εκατομμύρια. Το Χρηστοφοράκο αυτοί πιέζουν να δώσει στη δημοσιότητα τα ονόματα αποδέκτες μιζών εκατομμυρίων, αν όχι παραπάνω, ευρώ. Και φυσικά έχουν εκμεταλλευτεί την κρίση για να κερδοφορήσουν σε βάρος της Ελλάδας. Γιατί είναι πιο έξυπνες οι οικογένειες των "Ελλήνων" κυβερνώντων που μάλιστα δημιούργησαν τις προϋποθέσεις κερδοσκοπίας για να βγάλουν οι ίδιοι πρώτα απ' όλα; Οι ξένοι μας πείραξαν;
Τι μπορούμε να κάνουμε;
Να γίνουμε διαφορετικοί, στο δικό μας μικρόκοσμο, από αυτούς που μας κυβερνούν. Να ήμαστε αξιοπρεπείς και αλληλέγγυοι μεταξύ μας. Να μην κάνουμε στους άλλους αυτό που δε θέλουμε να μας κάνουνε εκείνοι.
Ξεκίνα από τα μικρά.
Πες καλημέρα στον περιπτερά. Μη χώνεσαι μπροστά στο φανάρι και μη παρκάρεις πάνω στο πεζοδρόμιο δώσε προτεραιότητα στον πεζό και μάθε να οδηγείς πολιτισμένα. Αύριο θα φάνε τη δική σου σειρά και η δική σου μάνα και παιδί θα πρέπει να βγει στο δρόμο επειδή το αυτοκίνητο του γείτονα αναπαύεται στο πεζοδρόμιο. Μη πετάς σκουπίδια στα πεζοδρόμια, μη κλέβεις στην ουρά, μη κάνεις μαγκιές εκεί που σε παίρνει. Δεν είναι μαγκιά, είναι λαμογιά και το όφελος γελοίο. Η ζημιά μεγάλη. Μην ασχολείσαι με το τι μάρκα είναι τα ρούχα σου. Κοίτα να είσαι καθαρός. Σημασία δεν έχει η μόδα αλλά να είσαι κομψός άνθρωπος. Να έχεις τρόπους και να φοράς ότι σου πάει και όχι ότι πάει στο γείτονα. Μην ονειρεύεσαι το αυτοκίνητο του άλλου. Πάρε αυτό που εξυπηρετεί τις δικές σου ανάγκες και σου ταιριάζει. Εσένα, όχι αυτουνού που σου λένε να θέλεις να είσαι. Αυτοί τη δουλειά τους κάνουν και πολύ καλά μάλιστα. Εσύ γιατί ψαρώνεις; Διάβασε, γνώρισε, ενημερώσου. Μην αφήνεις να σε θεωρούν ηλίθιο άλλο. Η μαγκιά δε σε κάνει πιο έξυπνο. Δείξ' τους ότι δεν εξαρτάσαι, δημιούργησε τη δικής σου κοινωνία βασισμένη σε αξίες. Απέκλεισε τους.
Πρώτα όμως αναρτήσου, έχεις αξίες; Και μετά θα έρθουν τα μεγαλύτερα.
Όσο για ανάπτυξη. Η μόνη ανάπτυξη που μπορεί να υπάρξει είναι αυτοί που με την υπάρχουσα προπαγάνδα απλά θα μειώσει τους ανέργους και θα αυξήσει του σκλάβους των προαναφερθέντων κατηγοριών. Ακόμα και μόνος σου να σκεφτείς να κάνεις κάτι, έχουν βρει τρόπο να σου ψαλιδίσουν τα φτερά. Κοίτα ένα παράδειγμα:
Μας έχουν ζαλίσει τα αφτιά με τα περίφημα startups λες και αυτά από μόνα τους θα μπορούσαν να λύσουν το πρόβλημα. Οι περισσότερες από αυτές τις ευκαιρίες όμως υπάρχουν στο χώρο της υψηλής τεχνολογίας ο οποίος αν και ανοιχτός στου πάντες, ουσιαστικά απευθύνεται σε πολύ λιγότερους που μπορούν να αντιλαμβάνονται και να κατανοούν σε βάθος την τεχνολογία και τις ανάγκες που δημιουργεί έμμεσα ή άμεσα. Κοινώς άνθρωποι με εξειδίκευση και γνώσεις, αρκετά ανοιχτό μυαλό και θέληση για να μπουν στην πιο ανταγωνιστική αγορά της ιστορίας του κόσμου! Πόσοι είναι αυτοί και πόσοι από αυτούς θα πετύχουν με αυτές τις συνθήκες. Μπορούν να αλλάξουν από μόνοι τους τα πράγματα; Κάποιος μπορεί να πει, γιατί όχι; Αν ένα καινούργιο Facebook ή Google γεννηθεί στην Ελλάδα δε θα μπορούσε; Ίσως λοιπόν αυτό να σκέφτηκαν αυτοί που ψηφίζουμε και έτσι στην Ελλάδα αποφασίσαμε να βάλουμε άλλο ένα εμπόδιο για να μην υπάρξει η παραμικρή ευκαιρία.
Ας πούμε ότι ένας μαθητής Λυκείου ή Πανεπιστημίου έχει μια καινοτόμα ιδέας για μια υπηρεσία στον Ιστό ή για κινητές συσκευές. Ενώ η παγκόσμια αγορά του διαδικτύου του προσφέρει απίστευτα εργαλεία και κόστη έναρξης για να ξεκινήσει η Ελλάδα του προσφέρει υποχρέωση ασφάλισης πριν βγάλει έστω και ένα ευρώ, έμμεση και άμεση φορολόγηση έστω και στα ελάχιστα που μπορεί να αποδίδει (αν αποδίδει) το startup στην αρχή, και bonus εισφορά αλληλεγγύης για τα προβλήματα της οικονομίας και των ανέργων στους οποίους ο ίδιος κατά πάσαν πιθανότητα κατατάσσεται αλλά ουδέποτε απόλαυσε τη "θυσία" αυτών που την πληρώνουν. Συνεπώς, ακόμα και αυτή η αγορά, απευθύνεται (ενώ θα μπορούσε να είναι διαφορετικά) μόνο σε εκείνους που έχουν τις κατάλληλες εξειδικευμένες γνώσεις, αρκετή δύναμη για να μπορούν να ονειρεύονται και να σχεδιάζουν ένα καλύτερο μέλλον, συκώτι γερό να αντέξει την πιο ανταγωνιστική αγορά όλων τον εποχών, καλές ιδέες που να μπορούν να αφομοιωθούν από μια απίστευτα δυναμική στις αλλαγές αγορά και τους περισσεύουν αρκετά ώστε να ρισκάρουν να επενδύσουν ξανά και ξανά μέχρι ίσως να τους κάτσει ένα επιχείρημα. Εναλλακτικά, πρέπει να έχεις γνωριμίες για να βρεις επενδυτή να τον βάλεις συνέταιρο εκ του ασφαλούς και αν σου "κάτσει" να παίρνει μερτικό από το δικό σου κόπο γιατί σου προσφέρει το μόνο τρόπο για να μπεις στο λόμπι αυτών που φτιάχνουν τους νόμους. Γιατί εδώ είναι θέμα λόμπι. Πάντα ήταν. Επί Τουρκοκρατίας οι κοτζαμπάσιδες (Παραδόξως όχι οι Τούρκοι. Και εδώ οι δικοί μας ήταν πάλι) και από τότε οι ίδιες οικογένειες ξανά και ξανά διαιωνίζονται. Από τα έδρανα της βουλής, στα έδρανα του Πανεπιστημίου και ενώ οι ίδιοι μάχονται για τη δημόσια παιδεία τα παιδιά τους είναι στο Κολέγιο Αθηνών και προορίζονται για τα καλύτερα ιδιωτικά πανεπιστήμια του κόσμου εκεί που ο μαθητής του παραπάνω παραδείγματος δύσκολα θα μπει αφού λεφτά δεν υπάρχουν και δύσκολα θα κάνει τις παραπάνω γνωριμίες ώστε έστω και έτσι να έχει μια παραπάνω ευκαιρία.
Η μόνη δικαίωση και παρεξήγηση που αναγνωρίζω στον εγγονό και γιο πρωθυπουργών (για να μη ξεχνάμε τη familia) ΓΑΠ είναι ότι τελικά δίκιο είχε και ότι "λεφτά υπάρχουν". Απλά όχι στις τσέπες τις δικές μας και ουδέποτε είχε αυτός, οι προκάτοχοί του, όλοι όσοι μας κυβερνούν τα τελευταία 2000 χρόνια (και όχι μόνο τα τελευταία 30 όπως λένε μερικοί ανιστόρητοι ή παπαγαλάκια του συστήματος) αλλά κι αυτοί που θέλουν διακαώς να μας κυβερνήσουν, καμία πρόθεση να τα πάρουν από εκεί που υπάρχουν. Από τις μεγάλες εταιρίες και ομίλους που φοροδιαφεύγουν, από τα τζάκια που τις ελέγχουν και χρωστάν εκατομμύρια και μερικοί δισεκατομμύρια στο δημόσιο. Εγώ πιστεύω ότι υπάρχουν αρκετά λεφτά για να βρούμε την άκρη σ' αυτόν τον τόπο χωρίς καν να φορολογήσουμε παραπάνω το μεγάλο κεφάλαιο που προτείνει ο Σύριζα μόνο και μόνο για να χαϊδέψει τα αφτιά των αποχαυνωμένων και απαίδευτων ψηφοφόρων που έχει γεννήσει το σύστημα μετά από τόσα χρόνια.
Και ένα τελευταίο. Μας έχουν στριμώξει οι δανειστές γεγονός που δε βρίσκω παράλογο. Δηλαδή τι περιμέναμε να κάνουν; Εσύ άμα δάνειζες τι θα έκανες; Δηλαδή τι να πουν στο λαό τους; Πάρτε παραπάνω φόρους γιατί κερνάμε τους Έλληνες; Όμως τη λίστα Lagarde αυτοί τη στείλανε, εμείς θα την παραγράψουμε το Δεκέμβρη. Δε προλαβαίνουν να ελέγξουν 2500 άτομα αλλά προλάβανε να φορολογήσουν εκατομμύρια. Το Χρηστοφοράκο αυτοί πιέζουν να δώσει στη δημοσιότητα τα ονόματα αποδέκτες μιζών εκατομμυρίων, αν όχι παραπάνω, ευρώ. Και φυσικά έχουν εκμεταλλευτεί την κρίση για να κερδοφορήσουν σε βάρος της Ελλάδας. Γιατί είναι πιο έξυπνες οι οικογένειες των "Ελλήνων" κυβερνώντων που μάλιστα δημιούργησαν τις προϋποθέσεις κερδοσκοπίας για να βγάλουν οι ίδιοι πρώτα απ' όλα; Οι ξένοι μας πείραξαν;
Τι μπορούμε να κάνουμε;
Να γίνουμε διαφορετικοί, στο δικό μας μικρόκοσμο, από αυτούς που μας κυβερνούν. Να ήμαστε αξιοπρεπείς και αλληλέγγυοι μεταξύ μας. Να μην κάνουμε στους άλλους αυτό που δε θέλουμε να μας κάνουνε εκείνοι.
Ξεκίνα από τα μικρά.
Πες καλημέρα στον περιπτερά. Μη χώνεσαι μπροστά στο φανάρι και μη παρκάρεις πάνω στο πεζοδρόμιο δώσε προτεραιότητα στον πεζό και μάθε να οδηγείς πολιτισμένα. Αύριο θα φάνε τη δική σου σειρά και η δική σου μάνα και παιδί θα πρέπει να βγει στο δρόμο επειδή το αυτοκίνητο του γείτονα αναπαύεται στο πεζοδρόμιο. Μη πετάς σκουπίδια στα πεζοδρόμια, μη κλέβεις στην ουρά, μη κάνεις μαγκιές εκεί που σε παίρνει. Δεν είναι μαγκιά, είναι λαμογιά και το όφελος γελοίο. Η ζημιά μεγάλη. Μην ασχολείσαι με το τι μάρκα είναι τα ρούχα σου. Κοίτα να είσαι καθαρός. Σημασία δεν έχει η μόδα αλλά να είσαι κομψός άνθρωπος. Να έχεις τρόπους και να φοράς ότι σου πάει και όχι ότι πάει στο γείτονα. Μην ονειρεύεσαι το αυτοκίνητο του άλλου. Πάρε αυτό που εξυπηρετεί τις δικές σου ανάγκες και σου ταιριάζει. Εσένα, όχι αυτουνού που σου λένε να θέλεις να είσαι. Αυτοί τη δουλειά τους κάνουν και πολύ καλά μάλιστα. Εσύ γιατί ψαρώνεις; Διάβασε, γνώρισε, ενημερώσου. Μην αφήνεις να σε θεωρούν ηλίθιο άλλο. Η μαγκιά δε σε κάνει πιο έξυπνο. Δείξ' τους ότι δεν εξαρτάσαι, δημιούργησε τη δικής σου κοινωνία βασισμένη σε αξίες. Απέκλεισε τους.
Πρώτα όμως αναρτήσου, έχεις αξίες; Και μετά θα έρθουν τα μεγαλύτερα.
